Paasvakantie week 2 - mijn afsluiter van het skiseizoen. Doel van de reis is het dorpje Gressoney-La-Trinité aan de voet van de Monte Rosa. Ik hoop op een welnessweekje met nog een beetje sneeuw en veel zon. Het zal blijken heel wat meer te zijn.
Gressoney-La-Trinité is een echt superklein gehucht dat helemaal geen massa-toerisme aan kan. 2 bars waar men op het gemak iets kan drinken, 1 kruidenier voor voeding en enkele hotels. Alles is opgebouwd rond de parking en het vertrek van ei-tjes en de gondel. Maar toch hebben ze in de verhuurzaak de meest moderne diamand-slijpmachine en het meest uiteenlopende aanbod aan ski’s en snowboards. Ons verblijf in Chalet du Lys biedt dan nog eens de luxe van een vol uitgeruste Spa.
Op de kaart van Monte Rosa zien we dat er verbinding is naar de dorpjes Champoluc en Alagna Valsesia. De meeste pistes zijn rood en zwart en blijkbaar nog extra potentieel naast de pistes. Vanaf we de kans krijgen de toppen te verkennen krijgen we een beter beeld. “Wow, hier kom ik zeker terug als er meer sneeuw ligt.” Het is de ene couloir naast de andere en bijna iedereen heeft freeride ski’s en een lawine-uitrusting.
Na deze week zal het gebied gesloten geworden en toch worden de paden voor de dalafvaart elke dag opnieuw aangelegd. Ze worden tegen de avond bruin door de zon en elke morgen zijn ze wonder boven wonder opnieuw wit.
Na 3 dagen in de volle zon skiën, moeten we een ganse dag de mist trotseren. Gelukkig zijn de toppen hoog genoeg om toch nog van het zonlicht te kunnen profiteren. In de nacht brengen deze wolken ons dan toch een heel welgekomen geschenk uit de hemel! We staan op met verse sneeuw! ‘s Morgens met z’n allen diepsneeuw op de piste, in de namiddag onder de volle zon naast de piste. Maar de lente blijft drukken, tegen het einde van de week zijn we terug beperkt tot de pistes.
Aan alles komt een einde, in de bus krijgen we nog een laatste beeld van de canyon. De gletsjer doet onze uitgeleide, gewoon de rivier volgen. De huizen stralen echt iets mysterieus uit en we vallen van de ene verbazing in de volgende. Niet elke bus zou in deze nauwe straatjes kunnen rijden. Petje af voor Erwin de chauffeur!
Het staat voor mij reeds vast, ik kom hier in
Monte Rosa
terug met nieuwe tourski’s en lawine-uitrusting. En ik spaar genoeg om met een gids een heliski te doen en het summum van wintersport mee te maken. Ik denk wel dat ik dan het best eerst aan mijn conditie moet werken!!
Lees meer over
Monte Rosa
>>
De eerste keer skiën vergeet Sarah nooit meer. Na haar opleiding lichamelijke opvoeding bracht ze enkele seizoenen door als skileraar in het Zwitserse St. Moritz. Inmiddels is ze terug in België, maar de passie voor skiën is er nog steeds.
