In 2013 vonden in Schladming de Wereldkampioenschappen skiën plaats. Het zag er op televisie allemaal prachtig uit, dus toen ik vorige week in de buurt was kon ik zelf de afdalingen van de wereldkampioenen testen. Er lag weliswaar niet zoveel sneeuw, maar ik heb me er prima vermaakt. Een fijn skigebied met bovendien een zeer sfeervol dorpje.
We zetten onze auto in de nieuwe parkeergarage direct bij de gondel van Planai. Een parkeergarage die van alle gemakken is voorzien. Er zijn klapstoeltjes aan de pilaren, voor het aantrekken van de skischoenen. Daarnaast is er een ruime omkleedcabine en zelfs douches. Na het skiën kunnen ski’s worden schoon gemaakt met borstels die overal hangen. Erg handig! De parkeergarage en het bijbehorende centrum “Planet Planai”, met onder andere het infocentrum en een grote wintersportwinkel, zijn super modern en van alle gemakken voorzien. Ik ben wel even verbaasd als ik de gondels zie in dit moderne gebouw; die zijn namelijk niet zo nieuw (en snel) als de rest hier.
Het is kerstvakantie en er staat een behoorlijke rij bij de gondels. We sluiten aan bij “single” rij en zitten toch vrij snel in de lift naar boven. Vanaf de top van de Planai op bijna 1900 meter nemen we de 9 richting de Burgstllalmlift, een fijne rode piste. Ondanks dat het al een aantal weken niet heeft gesneeuwd, zijn de pistes prima. Helaas zijn niet alle liften open, doordat er een behoorlijke wind staat. Vanuit Schladming kan er geskied worden op 4 verschillende bergen, met 126 km aan pistes. De aansluiting naar Hauser Kaibling is vandaag dicht. Hochwurzen is wel bereikbaar, maar hiervoor moet men eerst een gondel naar het dal nemen, omdat er geen dalafdaling is, om vervolgens de volgende berg op te kunnen. Hier kiezen wij niet voor; ik ski liever dan dat ik in een lift naar beneden zit. We blijven dus lekker op de Planai vandaag!
Prachtig uitzicht op de Dachstein vanaf de top van de Planai
Op de Planai is het prima skiën. De afdalingen zijn over het algemeen heerlijk breed, liggen mooi in de vallijn en zijn nergens echt heel steil. Vanaf de top tot het dal wordt ruim 1.000 hoogtemeter overbrugt, waardoor de afdalingen lang zijn. De enige echt steile piste in het gebied is de zwarte Worldcup piste. Deze hoeft echter niet genomen te worden, er is ook een pad richting het dal. Overal in het skigebied liggen bospaden, niet mijn persoonlijke favoriet, maar gezinnen vinden het hier duidelijk geweldig. Voor de allerkleinsten is er bovendien een leuk en zonnig Kinderland bovenop de berg. Vlakbij het Kinderland ligt ook een funpark voor freestylers. Hier zijn de kickers al in het landschap gemaakt, zodat je ook met minder sneeuw enorme sprongen kunt maken; slimme jongens daar op de Planai.
Het skigebied kent vele mooie brede afdalingen
De volgende dag zijn de condities helaas minder ideaal. Het is kouder en bovenop de keiharde ijzige pistes ligt een laagje verse sneeuw. Binnen een uur is het “schrapen” op ijs tussen grote hopen verse sneeuw. Veel wintersporters hebben moeite zich staande te houden. Meestal is het de dag na de sneeuwval weer een stuk prettiger skiën, als de sneeuw weer een beetje “gezet” is. Na wat gehobbel op de sneeuwbulten besluiten we het hogerop te zoeken en rijden met de auto naar de Dachsteiner Gletsjer.
Het dalstation van de gondel naar de gletsjer is in zo’n half uur via Ramsau-Dachstein te bereiken. Er is een nieuwe gondel naar de gletsjer, eentje met een panoramabalkon in de open lucht! Super spectaculair, maar gezien de harde wind, en het feit dat het sowieso best een hele steile bergwand is, durf ik (angsthaas!) het niet aan. Eenmaal boven waait de sneeuw me om de oren, maar de pistes liggen er super bij. Daarnaast zijn er bijna geen skiërs. En dat in het hoogseizoen, wat een geluk! Er zijn slechts 4 km pistes, maar die 4 km zijn wel heel fijn. We knallen ruim een uur over de brede afdalingen met geweldig uitzicht. Die gletsjer is een absolute aanrader.
Prachtige afdalingen op de Dachsteiner gletsjer met een fantastisch uitzicht
Hoewel de sneeuwcondities niet optimaal waren vorige week, hebben we een mooie tijd gehad in Schladming. De gemiddelde skiër zal zich hier prima kunnen vermaken op de brede rode en blauwe pistes. Lange dagtochten kun je er misschien niet maken, maar lange afdalingen zijn er wel. Bovendien zijn er veel knusse berghutten waar je prima kunt pauzeren en lekker kan eten. Het dorp zelf is gezellig en sfeervol!
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.
