De naam raclette vindt zijn oorsprong in het Franse woord râcler, dat 'schaven' of 'schrapen' betekent. Bij raclette wordt de kaas aan één kant verwarmd door een vuur, een speciale oven of een raclette-toestel. Na enige tijd kan de zachte kaas van het grote stuk geschraapt worden. De raclette wordt gegeten met aardappels (in de schil), augurkjes en zilveruitjes en soms ook andere groenten, zoals champignons.
Ingrediënten:
Bereiding:
Boen de aardappels schoon en kook ze in de schil beetgaar (15 min). Nadat ze zijn afgekoeld schilt u ze in dikke plakken. Maak schalen op met daarop de aardappelen, augurken, zilveruitjes en ham. Aan tafel doet u een plak kaas in uw pannetje om het te laten smelten. Op de plaat kunt u eventueel de ham en de aardappelen voorzichtig grillen. Vervolgens eet u dit samen met de gesmolten kaas. Maak de raclette compleet met een frisse salade en stokbrood.
Kaasfondue is er in verschillende varianten en u kunt eindeloos variëren. De basis is echter altijd hetzelfde: kaas, witte wijn en brood. Afhankelijk van de regio waar u bent worden er verschillende kazen gebruikt. Bij kaasfondue is het niet de bedoeling dat er ook maar een stukje brood achterblijft in de pan. Bent u uw brood kwijt? Een rondje voor het hele restaurant!
Ingrediënten (De hoeveelheid kaas hangt af van het aantal personen. Houd ongeveer 200 gram aan per persoon.):
Bereiding:
Wrijf de fonduepan in met knoflook. Giet de wijn in de pan en breng het al roerend tegen de kook aan. Voeg geleidelijk de kaas toe en laat het zachtjes smelten. Doe dit vooral niet te snel aangezien de kaas dan taai en draaierig kan worden. Voeg peper, nootmuskaat en eventueel aardappelzetmeel of maïzena toe voor de binding. Laat het geheel nog 2 minuten sudderen, maar laat het niet aan de kook komen. Overigens word de kaas aan tafel ook nog dikker. De pan is klaar om op tafel gezet te worden!
Overal in de Alpen vindt u deze ‘pizza’ van brooddeeg met crème fraîche, uien en reepjes spek. In Frankrijk gaat hij door het leven als tarte flambée en in de Duitstalige gedeeltes van de Alpen als Flammkuchen. Het gerecht komt oorspronkelijk uit de Elzas waar ze een speciaal licht meel hebben die het geheel heerlijk luchtig maakt. Het deeg is eenvoudig te maken en met de ingrediënten kunt u eindeloos experimenteren.
Ingrediënten (2 personen):
Bereiding:
Doe de bloem, het ei, een scheutje water, boter en zout in een kom. Kneed het goed door tot er een mooie bal ontstaat. Laat het deeg een uurtje rusten zodat het elastischer wordt en minder snel verkruimeld. Na het rusten rol je het deeg op een bakplaat met bakpapier uit tot een platte pizzabodem. De bodem kunt u vervolgens insmeren met crème fraîche. Snijd de ui in ringen en doe ze samen met de spekjes (eventueel kunt u dit nog even aanfruiten) op de ‘Flammkuchen’. Voeg naar smaak peper en zout toe. Bak het geheel in 15 minuten op ongeveer 200 graden gaar.
Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.
